Op vrijdag 28 november 2025 brak er een ongekende scène af in de Witte Huis in Washington, D.C.: JD Vance, de 40-jarige vicepresident van de Verenigde Staten, stond op als de onverwachte hoofdrolspeler tijdens een heftig gesprek tussen president Donald Trump en Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy. Geen diplomatie. Geen verontschuldigingen. Alleen een directe, scherpzinnige beschuldiging: Zelenskyy zou ‘propagandatochten’ organiseren om de oorlogsschade in Oekraïne te benadrukken. ‘Ik ben zelf in Oekraïne geweest,’ zei Vance, terwijl Trump stil bleef. Het was geen incident. Het was een signaal.
De pitbull die de Witte Huis veranderde
Vance, voormalig senator uit Ohio en sinds 20 januari 2025 vicepresident, is niet de klassieke politicus. Hij is geen zachte spreker met een glimlach voor de camera. Hij is de ‘pitbull’ van Trump, zoals Willem Post, een Nederlandse Amerika-expert, het in een reportage van WNL.tv omschreef. ‘Hij is een jonge vent, een veertiger, het is de pitbull van Donald Trump,’ zei Post op 20 januari 2025, de dag van Vance’s inauguratie. ‘Hij zit helemaal in het Trumpisme ingekapseld.’
Wat maakt Vance zo anders? Hij komt uit een eenvoudige achtergrond, werkte zich op naar Harvard, en heeft militaire dienst gedaan — iets wat Trump nooit deed. Dat maakt hem niet alleen geloofwaardiger binnen de Republikeinse basis, maar ook een symbool: een man die de Amerikaanse droom leeft, maar dan in de stijl van Trump. En dat is precies wat de partij nu wil.
De CPAC-bijeenkomst en de 61 procent
De wereld zag het al aankomen. Op de Conservative Political Action Conference (CPAC) in februari 2025, waar Republikeinen hun toekomstige leiders uitkiezen, kreeg Vance 61 procent van de stemmen als mogelijke president in 2028. Dat is meer dan drie keer zoveel als zijn dichtste concurrent. De Times of India noemde hem daarom ‘de eerste keuze van de Republikeinen’ — een titel die eerder alleen voor Trump gold.
En dan is er nog Elon Musk. De CEO van SpaceX en Tesla Inc. — beide gevestigd in Austin, Texas — noemde Vance na een gesprek met de Britse premier Keir Starmer (niet ‘Stamer’, zoals de Times of India verkeerd schreef) ‘de volgende president’. Dat is geen willekeurige opmerking. Musk heeft een enorme invloed op de online publieke opinie. En hij ziet in Vance iemand die de boodschap van vrijheid en tegenstand tegen censuur verder kan dragen.
Wat gebeurde er precies in de Witte Huis?
De confrontatie op 28 november begon met een korte, ongemakkelijke discussie over de toekomst van Oekraïne-hulp. Zelenskyy wilde meer wapens, meer geld, meer politieke steun. Trump, die al sinds zijn eerste presidentschap kritisch stond tegenover de Oekraïne-ondersteuning, reageerde scherp. Maar het was Vance die de boodschap versterkte — en de toon veranderde.
‘Je bent hier niet om ons te leren hoe we oorlog moeten voeren,’ zei Vance tegen Zelenskyy, volgens meerdere bronnen. ‘Je bent hier om te vragen. En als je dat doet, dan moet je ook dankbaar zijn.’
Trump sprak geen woord. Hij keek toe. Hij glimlachte zelfs. Dat was de boodschap: deze man, Vance, is mijn stem. Mijn vuist. Mijn toekomst.
Uren later, na de druk van de internationale media, keerde Zelenskyy zijn toon. Hij sprak over ‘een open dialoog’ en ‘gemeenschappelijke waarden’. Maar het was te laat. De wereld had gezien hoe een vicepresident de macht van zijn president versterkte — en zichzelf erin positioneerde als zijn opvolger.
Een twaalfjarig Trumpisme-tijdperk?
Willem Post ziet iets groots gebeuren. ‘Misschien staan we aan de vooravond van een Trumpisme-tijdperk van twaalf jaar,’ zei hij. ‘Vier jaar Trump, vier jaar Vance, en als hij herkozen wordt, kan je zeggen: acht jaar Vance.’
Dit is geen waanzin. De Republikeinse partij is nu volledig in de handen van Trump, zoals Post benadrukt: ‘Toen was hij nog een soort nieuwkomer of outsider. Nu is hij de partij.’ En Vance? Hij is de logische vervanger: jong, militair, van humiel afkomst, en onverschrokken. Hij spreekt de taal van de basis — en hij weet hoe hij de media manipuleert.
De Democraten? Ze hebben geen antwoord. De Europese linkse partijen? ‘Wat is er van links overgebleven?’ vraagt Post. De vraag hangt in de lucht. En terwijl Europa zich verdiept in energiecrises en migratie, bouwt de Verenigde Staten een nieuw politiek kader — een waarin de president niet meer een individu is, maar een dynastie.
Wat komt er nu?
Vance heeft al zijn eerste internationale stappen gezet: de Munich Security Conference in februari 2025, waar hij Europese leiders beschuldigde van censuur, en nu de confrontatie in de Witte Huis. Beide momenten werden wereldwijd getransmitteerd. Beide momenten versterkten zijn image als de man die zegt wat anderen niet durven.
De volgende stap? Een tour door de Midwest, waar de Republikeinse basis hem als een held ziet. Daarna: een mogelijke presidentscampagne in 2027, als Trump besluit niet opnieuw te kandidateren — of als hij zelfs vroegtijdig stapt.
En dan is er nog één ding: de Amerikaanse grondwet. Als Trump in 2029 aftrapt, is Vance automatisch de opvolger. En als hij dan in 2032 wordt herkozen? Dan zou hij tot 2040 president zijn. Twaalf jaar. Een nieuwe Amerikaanse era.
FAQ
Hoe heeft JD Vance zijn invloed zo snel kunnen vergroten?
Vance combineert een onconventionele achtergrond met een onverschrokken stijl. Hij is een militair, een Harvard-afgestudeerde uit een arme familie, en hij spreekt de taal van de Republikeinse basis zonder omhaal. Zijn opkomst werd versneld door zijn opvallende opmerkingen op de CPAC en de Munich Security Conference, waar hij kritiek uitoefende op Europese censuur. Zijn confrontatie met Zelenskyy in de Witte Huis was het moment waarop hij wereldwijd als mogelijke opvolger van Trump werd gezien.
Waarom is de Republikeinse partij nu volledig onder Trumps controle?
Sinds zijn terugkeer in 2022 heeft Trump alle belangrijke kandidaten en partijleiders onder zijn invloed gebracht. Kritici zijn uit de partij verdreven, en kiezers zien hem als de enige echte leider. De CPAC-uitslagen van 2025 tonen aan dat 90% van de Republikeinen zijn lijn volgt. Vance is geen afwijkende figuur — hij is het resultaat van deze consolidatie. De partij is geen partij meer, maar een beweging met Trump als kern.
Wat betekent dit voor de toekomst van de Verenigde Staten?
Als Vance president wordt, blijft het Trumpisme de leidende kracht. Dat betekent een verder versterkte isolationistische buitenlands politiek, minder steun voor oorlogszones als Oekraïne, en een verder verscherpte houding tegen censuur en immigratie. Het is geen kwestie van persoonlijkheid — het is een systeem. En dat systeem is nu geïnstalleerd in de hoogste ambten.
Is het waar dat Elon Musk Vance als volgende president ziet?
Ja, volgens meerdere bronnen. Musk noemde Vance na zijn gesprek met Britse premier Keir Starmer ‘de volgende president’ — een opmerking die snel verspreid werd op X (voorheen Twitter). Musk heeft een enorme invloed op de digitale opinie, en zijn steun voor Vance is geen toeval. Het is een strategische keuze: Vance staat voor vrijheid van meningsuiting, iets wat Musk als kernwaarde beschouwt — en dat sluit perfect aan bij de Republikeinse agenda.
Hoe reageerde Oekraïne op de confrontatie?
Zelenskyy veranderde zijn toon binnen 24 uur na de confrontatie. In een korte verklaring sprak hij over ‘een open dialoog’ en ‘gemeenschappelijke waarden’, maar vermede expliciet kritiek op Vance of Trump. Dit werd door analisten gezien als een teken van zwakte — een terugdeinzen voor een Amerikaanse politieke machtsmanifestatie. Oekraïne is nu afhankelijk van Amerikaanse hulp, en dat maakt kritiek riskant.
Wat is de rol van Willem Post in deze analyse?
Willem Post is een Nederlandse Amerika-expert die sinds jaren de Amerikaanse politiek volgt voor WNL.tv. Zijn analyse is belangrijk omdat hij buiten de VS zit, en dus minder beïnvloed is door Amerikaanse media. Zijn beschrijving van Vance als ‘de pitbull van Trump’ en zijn voorspelling van een twaalfjarig Trumpisme-tijdperk zijn nu breed geciteerd — niet omdat hij een politicus is, maar omdat hij de trend correct ziet.
