0-0 die blijft hangen: Curaçao schuift aan in een beslissende strijd
Een brilscore die tegelijk opluchting en gemiste kans uitstraalt. Curaçao is de laatste ronde van de WK-kwalificatie begonnen met een 0-0 tegen Trinidad & Tobago, onder leiding van Dick Advocaat. De 77-jarige coach, die zijn contract tot eind 2025 verlengde, hield na afloop de lat nuchter: dit punt telt, maar de ploeg kwam in de tweede helft goed weg toen de tegenstander meerdere keren gevaarlijk doorkwam.
De context maakt de nul extra beladen. Curaçao zit in groep B met Jamaica, Trinidad & Tobago en Bermuda. Alleen de groepswinnaar grijpt een direct ticket voor het WK van 2026 in de Verenigde Staten, Canada en Mexico. Jamaica, de nummer 63 van de FIFA-ranking, is de favoriet. Curaçao staat 86e, maar ruikt kansen dankzij een stevigere selectie en een strakke organisatie.
De wedstrijd zelf toonde twee gezichten. Voor rust controle, zonder dat de Cariben écht doorbraken. Na rust een fase waarin Trinidad & Tobago de duimschroeven aandraaide met snelle omschakelingen en veel fysieke duels. Curaçao hield stand met compact verdedigen, maar creëerde te weinig om de score open te breken. Het soort wedstrijd waarin één voorzet, één afvallende bal het verschil maakt — maar die vallende bal kwam er niet.
Advocaat klonk na afloop realistisch. Hij zag een team dat de afspraken nakwam, maar ook momenten waarin geluk meehielp. Juist die mix van discipline en eerlijkheid typeert zijn aanpak. Geen grootspraak, wel stap voor stap sterker worden. En dat is nodig, want in een korte groepsfase zijn de marges flinterdun en worden puntjes in september of oktober vaak goud waard in november.
De krachtsverhoudingen onderling zijn helder. Jamaica beschikt over snelheid en diepte in de aanval, Trinidad & Tobago brengt power en opportunisme, en Bermuda is als outsider taai genoeg om iedereen pijn te doen. Dat maakt elk duel om details: standaardsituaties, concentratie in de slotfase, en slim rotatiebeleid met oog op reizen en hersteltijd. Wie thuis niets weggeeft en uit een punt pakt, zet een cruciale stap richting de top van de groep.
Advocaat verbreedt de selectie: nieuwe namen, meer opties, hogere lat
Het plan achter de schermen is duidelijk: meer kwaliteit, maar vooral meer keuzes. Advocaat heeft de selectie bewust verbreed met spelers die op hoog niveau ritme hebben en meerdere posities aankunnen. De federatie investeert in het aantrekken van internationals met Curaçaose wortels, en dat begint zich te vertalen naar concurrentie op het trainingsveld.
- Tommy St. Jago (KV Mechelen) versterkt het centrum met rust aan de bal en duelkracht.
- Riechedly Bazoer (Konyaspor) kan centraal achterin of op het middenveld spelen en opent linies met zijn passing.
- Tahith Chong (Luton Town) brengt diepgang en 1-tegen-1 dreiging vanaf de flank.
- Armando Obispo (PSV) voegt kopkracht en leiderschap toe in de laatste linie.
Daar komt mogelijk nog rek bij: Sontje Hansen (NEC) staat op de radar en er loopt nog een dossier met een niet nader genoemde speler. Administratieve trajecten — zoals de laatste FIFA-formaliteiten — vragen soms geduld, maar het effect is zichtbaar: meer variatie in speelstijlen, meer mogelijkheden om in te grijpen vanaf de bank, en een selectie die een intens blok van kwalificatieduels aankan.
Wat betekent dat voor het veld? Curaçao kan makkelijker schakelen tussen een compacte 4-2-3-1 en een formatie met drie centrale verdedigers. Met Bazoer kun je opbouwen door het midden, met Chong kun je spitser vrijspelen in de rug van de backs. St. Jago en Obispo helpen om standaardsituaties te winnen, zowel verdedigend als aanvallend. Dat zijn precies de momenten waarop in deze poule wedstrijden kantelen.
De timing van deze kwaliteitsinjectie is geen toeval. Door het uitgebreide WK-format van 2026 heeft CONCACAF extra plekken: de drie groepswinnaars van de laatste ronde pakken direct een ticket. Voor de nummers twee liggen er nog kansen via intercontinentale play-offs, al is die route smal en genadeloos. Per saldo: elk punt is planbare zekerheid, elk tegendoelpunt in blessuretijd kan maanden later doorwerken.
Voor Curaçao gaat het om meer dan een toernooi halen. Het eiland heeft de voorbije jaren een voetbalidentiteit opgebouwd met een sterke diaspora, spelers uit de Eredivisie, de Championship en diverse Europese competities. De Gold Cup leverde ervaring op, nu volgt de ultieme test: presteren onder druk in een reeks van duels waarin geen ruimte is voor slordigheid. Advocaat brengt daarin iets wat vaak ontbreekt bij kleinere landen: routine aan de zijlijn, nuchter management en duidelijke patronen.
Er zijn ook valkuilen. De tijd samen is beperkt, automatismen komen trager dan bij clubs, en de reisbelasting door de regio hakt er in. Om dat te compenseren moet de staf strak plannen: herstelschema’s, rotatie waar nodig, en simpel spel in fases waarin de benzine opraakt. De eerste 0-0 past in dat denken: liever een punt en doorgroeien dan mooi verliezen.
Sportief gezien is de volgende stap helder: scherper in de zestien. De defensieve basis lijkt op orde, maar om Jamaica echt uit te dagen heb je goals nodig uit open spel én dode spelmomenten. Met de nieuwelingen is er genoeg techniek en loopvermogen om dat te forceren. Nu is het zaak om die kwaliteiten op wedstrijdtempo te laten samenkomen.
Mocht Curaçao de sprong maken en de groep winnen, dan ligt er een direct ticket klaar. In dat scenario blijft Advocaat — zoals afgesproken — tot en met het WK van 2026. Continuïteit dus, en dat is precies wat je wil wanneer een historische kans werkelijkheid wordt. Tot die tijd telt maar één ding: volwassen punten blijven rapen, zodat die punt in de openingswedstrijd later voelt als het begin van iets groots.
