Als ik nieuwe mensen ontmoet en ze vertel dat ik in het buitenland heb gewoond, zijn ze altijd helemaal onder de indruk. Ze willen alle verhalen horen, alles weten wat ik mee heb gemaakt en natuurlijk waarom ik in het buitenland heb gewoond. Sinds 10 juni 2013, mijn 18e verjaardag, woon ik weer in mijn oude vertrouwde dorpje in Nederland. Maar zou ik weer naar het buitenland willen verhuizen?
Het is alweer een tijdje geleden sinds mijn laatste update en aangezien ik jullie altijd op de hoogte wil houden van alles in mijn leven, vond ik het nu de hoogste tijd om een update te schrijven. Er is namelijk onwijs veel veranderd sinds de laatste update. Benieuwd wat er dan allemaal veranderd is? Lees snel verder!
Geef het maar toe, stiekem houden we allemaal van leedvermaak. En daarom dacht ik, laat ik jullie een paar van mijn meest gênante momenten ever vertellen. Als ik aan sommige verhalen denk voel ik nog steeds die ongelofelijke schaamte. Is het te laat om nog eventjes door de grond te zakken? Nee. Ik gooi ze nu namelijk op het internet en ik hoop dat jullie er van kunnen genieten. Gelukkig kan ik er nu om lachen.
Vandaag is het weer zo ver, Halloween. Eigenlijk vind ik het best jammer dat wij hier in Nederland niet heel veel aan halloween doen. Het lijkt mij zo leuk om pompoenen uit te snijden en spannende feestjes te bezoeken. Aangezien het vandaag dus de engste dag van het jaar is deel ik een scary story. Ik vind het heel interessant om spookverhalen te lezen, terwijl ik er onwijs bang voor ben. Als ik ‘s avonds in bed lig heb ik er dan ook meteen spijt van maar hey, iets aan die verhalen is zo fascinerend. Totdat je opeens zelf, in het echt, geconfronteerd word met té realistische verhalen. En daar ga ik je nu meer over vertellen. Pak iets te eten en drinken because it’s gonna be a long story.
Ja ja, sinds kort heb ik mij dus ingeschreven bij de sportschool. Het heeft even geduurd maar ik ben nu officieel lid. Ik vond de sportschool altijd een beetje eng. Nog steeds wel een beetje hoor. Als je dan binnen komt en al die krachtpatsers ziet voel ik me niet helemaal thuis. Ik weet niet wat het is maar het doet mij altijd denken aan gevangenis scenes uit een film. Dan staan ze ook een beetje te hangen tijdens het sporten en is het een soort race wie het sterkst is. Gelukkig is het in mijn sportschool heel goed gescheiden. Beneden is echt pure krachttraining en boven heb je alle apparaten. Daar ben ik dus altijd te vinden. Maar wat er dan allemaal door mijn hoofd gaat?