Ja ja, sinds kort heb ik mij dus ingeschreven bij de sportschool. Het heeft even geduurd maar ik ben nu officieel lid. Ik vond de sportschool altijd een beetje eng. Nog steeds wel een beetje hoor. Als je dan binnen komt en al die krachtpatsers ziet voel ik me niet helemaal thuis. Ik weet niet wat het is maar het doet mij altijd denken aan gevangenis scenes uit een film. Dan staan ze ook een beetje te hangen tijdens het sporten en is het een soort race wie het sterkst is. Gelukkig is het in mijn sportschool heel goed gescheiden. Beneden is echt pure krachttraining en boven heb je alle apparaten. Daar ben ik dus altijd te vinden. Maar wat er dan allemaal door mijn hoofd gaat?

---

“Waarom staan die apparaten allemaal zo dicht op elkaar?”
Dan is het net heel rustig, denk ik lekker in mijn eentje op zo’n apparaat te zitten, komt er opeens iemand precies naast me zitten. Nou ja, naast me? Bijna óp me.

“10 minuten fietsen? Makkie!”
Biggest lie ever.

“Hoor ik op die plek pijn te voelen of…?”
Af en toe heb ik het sterk het idee dat ik een oefening zo onwijs fout doe. Dan vraagt mijn vriend of het bijvoorbeeld ook zo’n pijn doet in mijn bovenarm. Euh nee, ik voel het eerder in mijn schouder.

“Hebben mensen het door dat ik onwijs charmante koppen trek?”
Tijdens het sporten ziet niemand er flawless uit maar af en toe kijk ik naar mezelf in de spiegel en denk ik, damn ik wist niet eens dat ik deze kop kon trekken!

“Waarom schreeuwt iedereen zo?”
Als je het niet aan kan, moet je maar iets minder gewicht gebruiken. Net als ik.

“Waarom zijn hier zoveel spiegels?”
Is het iemand ooit al eens eerder opgevallen dat die spiegels in de sportschool totaal niet flatterend zijn? Ik weet zeker dat je daar zo’n 10 kilo dikker in lijkt. Althans, ik hoop dat het aan de spiegel ligt.

“Hoelang duurt het voordat ik ook dat perfecte lichaam heb?”
Je kent ze vast wel, die intimiderende vrouwen in de sportschool met een lichaam waar jij alleen maar van kunt dromen. Wat doen jullie hier nog?! Oh ja, als zij niet sporten zullen ze er net zo uitzien als ik.

“Ben ik al dun?”
Na een intensieve workout in de spiegel kijken, in de hoop dat je al dun bent maar er dan achter komen dat je zo snel nog helemaal geen resultaat kunt zien. Of het ligt toch weer aan die spiegels.

Maar ondanks alles ben ik onwijs blij dat ik me heb ingeschreven voor de sportschool. Wacht maar, mijn doel is om precies die intimiderende vrouw te worden. En dan sta ik misschien wel een keertje in dat krachthok, tussen de grootste spierbundels.

Ga jij weleens naar de sportschool?