Voel jij je wel eens schuldig over hoe jij je voelt? Waarom ben je nou verdrietig? Er zijn toch mensen die het veel slechter hebben dan jij? Ik ken dit gevoel namelijk wel. Vorige week konden jullie op mijn blog lezen dat ik niet zo lekker in mijn vel zat. Het ging eigenlijk wel weer goed, ik voelde me weer een stuk beter. Gister kwam het gevoel helaas weer terug. Maar waarom? Mijn familie is gezond, ik ben gezond, ik ben ontzettend blij met hoe mijn blog groeit, het gaat onwijs goed op school en heb een relatie die me 200% gelukkig maakt. Maar diep van binnen heb ik het gevoel dat iets niet klopt. Diep van binnen blijft er iets aan me knagen. Wat is het?
Onzekerheid. Het is iets waar ik al jaren ‘last’ van heb. Last is misschien een groot woord maar af en toe kom ik in zo’n periode terecht waar ik ontzettend aan mezelf ga twijfelen. Ik ben dan niet alleen onzeker over mijn uiterlijk, maar ook over mijn kunnen. Tuurlijk, iedereen heeft dagen dat je voor de spiegel staat en gewoon even niet tevreden bent over je uiterlijk. Ik heb dit de laatste tijd helaas te vaak. En ik weet het, als je iemand een compliment geeft is het verschrikkelijk irritant als ze je gelijk tegenspreken. Maar ik meen het echt. Ik geloof het niet als mensen zeggen dat ik er mooi uit zie. Hoe kan dat nou? Ik zie zelf iets anders als ik in de spiegel kijk.
Onzeker zijn over mijn kunnen is misschien nog wel veel lastiger. Ik heb geen bijbaan omdat ik heel erg aan mezelf twijfel. Promotiewerk? Ik ben niet spontaan genoeg. Werken in een winkel? Ik kan mensen misschien niet goed kledingadvies geven. Horeca? Ik kan niet lopen met een dienblad. Hoe kan ik dat over mezelf zeggen terwijl ik het nooit geprobeerd heb? Oké, in de horeca heb ik wel een maandje gewerkt en nee, ik kan niet met een dienblad lopen. Dus misschien toch maar geen horeca. Maar die andere dingen? Waarom probeer ik het niet gewoon?
Deze onzekerheid heeft dus invloed op school en werk maar ook in het sociale leven. Van veel mensen hoor ik dat ze hun beste vrienden en vriendinnen hebben leren kennen op de middelbare school of activiteiten die ze rond die tijd deden, zoals voetbal of dansen. Omdat ik de hele middelbare school tijd in het buitenland heb gewoond heb ik nooit zulke vrienden kunnen maken. Ja, in het buitenland maak je ook wel vrienden maar het is toch anders. De vrienden die ik toen had zie ik nu nooit meer en we wonen allemaal verspreid over de hele wereld. Dus het is eigenlijk ook wel logisch dat we uit elkaar zijn gegroeid. Op de hogeschool merk ik ook wel dat mensen niet zo open staan om vrienden te maken. Waarschijnlijk omdat ze zelf allemaal al veel vrienden hebben. Dit maakt het ook een stuk moeilijker om vrienden te maken, kan ik je vertellen.
Ik wil niet dat dit over komt als één grote aandachttrekkerij. En het spijt me als dat wel zo lijkt. Ik wil gewoon even delen dat ik momenteel niet helemaal lekker in mijn vel zit. Tussen alle positieve artikelen en things that make me happy vind ik het ook fijn als mensen hele persoonlijke artikelen schrijven. Dit is het meest persoonlijke artikel dat ik tot nu toe heb geschreven. Dit is nou eenmaal ook een soort van dagboek die ik deel met een virtuele vriendenkring, haha. Nu ik toch eerlijk bezig ben wil ik ook vertellen dat ik toch wel zenuwachtig ben voor de reacties.
Ik wil absoluut niet in deze negativiteit blijven hangen. Gelukkig ben ik nu wel druk bezig met een project op school waar ik wel een stuk zelfverzekerder van word. Ik neem vaak de leiding terwijl ik normaal gesproken graag op de achtergrond blijf. Het wordt tijd om een beetje van me af te bijten en hiervan te leren. Het komt goed, het komt altijd goed. ♥
Wat vervelend om dit te lezen zeg! Dit komt totaal niet over als aandachttrekkerij. Als jij je even niet zo goed voelt is het juist belangrijk dat je dat deelt. Fijn dat je nu een project hebt waarbij je de leiding neemt, zie je wel dat je het kan! En neem even de tijd hiervoor, en wees voor al niet te streng voor jezelf! You can do it! Liefs
ReplyJa inderdaad, het is fijn om zo’n project te hebben zodat ik hier ook onwijs van leer. Ik ga zeker proberen niet te streng te zijn voor mezelf! Dankje Esther!
ReplyBest herkenbaar sommige dingen voor mij. Ik heb 6,5 jaar een vriend en heb ook niet echt beste vriendinnen. Ik heb wel vriendinnen maar niet die ene échte beste vriendin. Soms vind ik dat jammer en voel ik me daar ook wel eens onzeker over. Ik hoop dat de onzekerheid wat weggaat bij je meid, maar ik snap dat het vervelend is.
ReplyLiefs, Iris
Ik snap dat je je daar onzeker over kan voelen. Wel ontzettend fijn dat je al zo lang een vriend hebt! Dankjewel meid!
ReplyWat goed dat je dit allemaal zo even opschrijft. Je hoeft je niet onzeker te voelen! Je doet het hartstikke goed en hebt een heleboel lieve meiden die je (online) steunen! Komt allemaal wel goed. Liefs
ReplyJa klopt, ik ben onwijs blij met alle berichtjes altijd! Dit voelt echt als een virtuele vriendenkring, haha. Dankje Joyce!
ReplyJe verhaal is heel herkenbaar. Ik ben ontzettend onzeker en dat kan jaren aan je blijven knagen. Ik hoop dat je je steeds iets beter gaat voelen en vanaf hier in ieder geval een hele dikke knuffel!
ReplyWat vervelend dat jij ook onzeker bent! Het is inderdaad een verschrikkelijk gevoel. Jij ook een dikke knuffel!
ReplyWauw, wat knap dat je dit met ons durft te delen op het internet. Het is wel heel herkenbaar. Ik ben voor 1,5jaar geleden gaan samenwonen in de stad en moest dus uit het dorp (waar al mijn vriendinnen wonen) weg. Nu is het niet heel ver weg, (20 minuutjes rijden) maar ik heb het gevoel dat het voor mijn vriendinnen wel te ver is, terwijl iedereen een auto heeft. Op het begin ging ik altijd maar naar hun toe maar eigenlijk zou ik het ook wel leuk vinden dat ze een keertje hier zouden komen. Ik heb het nu dus ook maar een soort van’ ”opgegeven”. Een relatie, of het nou met je vriend is of met vriendinnen moet van twee kanten komen. Maar meid, geniet van alle leuke dingen die je ziet en meemaakt. You’ll be fine! =)
Liefs,
ReplyDit herken ik ook heel erg ja. Als het niet van twee kanten komt ben ik er ook snel klaar mee maar toch is er altijd een twijfel waarom het alleen van mijn kant moet komen. En dan begint het weer te knagen. Dankje Karen!
ReplyWat goed dat je hier zo over durft te schrijven. Ik snap hoe je je voelt, want ik voel mij namelijk ook zo. Ik heb veel dingen, veel mensen om me heen en ga zo maar door, maar ik ben zo onzeker en voel me vaak alleen. Vooral over mijn lichaam ben ik onzeker.
ReplyKlopt, het is zo’n kut gevoel om je alleen te voelen terwijl je weet dat er mensen voor je zijn. Ik hoop dat de onzekerheid ook wat minder word bij jou, Manon. Dat zou fijn zijn!
Replywat vervelend dat je niet lekker in je vel zit, maar om vernieuwend voor jezelf te zijn moet je toch dingen proberen die je anders niet zou doen. Ik zou proberen te werken in een winkel, dan heb je toch aanspraak en gezelligheid. Werken in de horeca is niet voor mij weggelegd en promotiewerk vind ik niet leuk! Hopelijk voel je je snel weer beter en durf je de stap toch te zetten om het te doen, de angst te overwinnen want ik weet dat je het in je hebt zitten!
ReplyJe hebt helemaal gelijk, meid! Het wordt tijd dat ik dingen ga proberen die ik voorheen niet zou doen. Waarschijnlijk leer ik er dan zoveel van dat ik dat vanaf nu gewoon blijf doen! Thanks voor je motivatie, Alexa!
ReplyIk snap totaal wat je bedoelt, ik ben zelf ook ontzettend onzeker. Echt verschrikkelijk. Ik vind het wel goed dat je het “openbaar” wilt maken en erover durft te praten op je blog. Moedig. Ik hoop dat het snel weer goed met je gaat.
ReplyAh dankjewel Merel! Ja, het is goed dat ik het van me af schrijf en vind het ook wel fijn om aan andere meiden duidelijk te maken dat ze niet alleen zijn. Er zijn dus meer mensen die zich zo voelen!
ReplyFijn dat je het even van je af kan schrijven, dat helpt mij ook! Iedereen heeft weleens van dit soort periodes, het komt echter ook wel weer goed! xo
Reply